نمیدانم تو چه نسبتی با اشک داری که تا نامت بر زبانم جاری میشود.....تا یادت در قلبم شکل میگیرد......اشک از خانه ی چشمانم سرک میکشد........

تانگاهت را به ذهن میاورم قلبم شروع به تپیدن میکند...........

درگوشه ی تنهاییم خاطراتم را مرور میکنم.خاطرات تلخ و شیرین بودن ونبودنت را......لحظه های باتو

بودن را......لحظه های تنهایی را......لحظه های انتظار را.......و اکنون میفهمم که عشق تو چه ها میکند.........

وتومیدانی که موسیقی متن این خاطرات اشک من است که از گونه هایم بر زمین سقوط میکند........

تو میدانی ومن خوب میدانم که تو خوب میدانی ومیفهمی وحس میکنی........

که خوب میدانم که تو معصومی همچون باران...............

اما بدان اشک های من معصومانه تر از باران هرشب در هجرانت می بارند.................

باری دیگر دستهای مهربان و بارانیت را نصیب شانه هایم کن.............

که ریشه های عشق و قلب من با باران های تو بهاری میشوندو این همان است که من وتو میخواهیم بشویم...............ما.................

خیلی دوستت دارم عشق من.....نفسمی..........

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: